-Artikel geschreven en geplaatst door RTV Noord op 4 oktober 2024-
Minister Mona Keijzer (Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening, BBB) onthulde deze week de plannen rond de nieuwe Groninger stadswijk De Eems. Vervelend nieuws voor de bewoners van Middelbert, Engelbert, Roodehaan en Euvelgunne, waar de nieuwe wijk moet verrijzen? Welnee.
De Eems krijgt 3.000 woningen en komt te liggen tussen Meerstad en Stad. De grenzen van de nieuwe wijk worden gevormd door de A7/Ring Oost in het westen, het Eemskanaal in het noorden, de Middelberterweg aan de oostkant en de Olgerweg aan het zuiden. Of die wijk de dorpen Middelbert, Engelbert, Roodehaan en Euvelgunne niet helemaal zal opslokken?
'Welnee', reageert Marina Weel. Weel is voorzitter van belangenvereniging MEERdorpen, die de belangen van de inwoners van de vier dorpen behartigt. 'Want dat is het mooie van dit plan', legt Weel uit. Met de planologen van Bureau Meerstad is al jarenlang goed overleg over de plannen. 'We zitten bijna maandelijks met hen om de tafel.'
Zo is er een werkgroep die luistert naar de naam Meerbos. 'Die heeft plannen ontwikkeld waarbij het Driebondsbos bij de Driebondsweg behouden blijft, terwijl er daarnaast een ecologische zone helemaal rondom Engelbert en Middelbert komt. Een zone compleet met water en bos, waardoor we eigenlijk wat worden afgescheiden van de nieuwe wijk. En dat vinden wij helemaal prima.'
Ook de plannenmakers van Bureau Meerstad zijn blij: 'Want die hebben er ook belang bij dat de wijk er straks mooi groen, droog en 'eco' uitziet. We trekken dus feitelijk samen op, want ook zij willen dat het lintdorp-karakter van Middelbert en Engelbert behouden blijft.'
De keerzijde: het weidse uitzicht en open wonen in de dorpen behoren straks natuurlijk wél tot het verleden. 'Ja, dat kun je vergeten', beaamt Weel. 'Dat is een nadeel...'
Daar staat echter heel veel tegenover, betoogt ze. 'De jongelui beklagen zich erover dat ze hier in het dorp willen wonen, maar dat ze er niks betaalbaars kunnen vinden. Dus die trekken nu noodgedwongen naar de stad. En ouderen zeggen steeds dat hier helemaal geen faciliteiten voor ze zijn, of woningen voor senioren. Dus ook die komen straks aan hun trekken.'
Maar inderdaad, met dat open uitzicht is het straks gedaan. 'Ach, niet zwaar aan tillen... We hebben wel wat geprobeerd, maar we zien de realiteit natuurlijk ook wel onder ogen. Dingen behouden zoals ze honderd jaar geleden waren kan nu eenmaal niet. Dat gaat je toch niet lukken.'
Dan kun je beter in overleg gaan om de belangen van het dorp zo goed mogelijk te beschermen, zegt Weel: het aan de voorkant met elkaar eens proberen te worden over zaken die wél haalbaar zijn.
'Ja toch? Toen ze destijds de Meerstadlaan wilden aanleggen, wilden ze die dwars door de Middelberterweg laten gaan. Dat willen we niet, zeiden wij: maak maar een onderdoorgang. Nou, onze penningmeester heeft vervolgens een prachtige onderdoorgang getekend, en die ligt er nu.'
Het goede overleg met de planologen heeft de dorpsbewoners al veel goeds gebracht, zegt Weel. 'Het Driebondsbos dat is gebleven, tussen de lintdorpen komt een groene zone, de Middelberterplas wordt niet volgestort om er huizen op te zetten... Men is ook meegegaan om dat natuurgebiedje te behouden. Nou, prima.'
Het enige punt van zorg is de drukte en het vele verkeer die de nieuwe wijk straks wellicht met zich meebrengt. Weel: 'Wij hebben, in tegenstelling tot Meerstad, wel zo'n twintig verenigingen. Die Meerstadters komen allemaal naar ons toe. Hoe dat straks zal gaan met alle verkeer is afwachten, maar daar hebben we wel wat zorgen over.'